.::097 : pudarnya sirna itu...cewah::.

Assalamualaikum W.B.T

Semalam, waktu saya hampir masuk tidur, tiba-tiba saya mendapat sms daripada kakak. Dia macam tahu2 je saya memang teringatkan keluarga dari siang hari lagi. Lebih kurang camni la 'perbualan' sms kami:

Kakak: Salam..Dh tido ke? Kabare? Dh ok ke mslh ko? Mgu ni aku asyik tringat kt ko je.. Knp ye?

(tiba-tiba sayu plak...biasela saya kan emosional sket...hehe)

Saya: Wslm. Aku x tido lg. Ntah la, pasal ****** tu x tau la cane. Kene tgu next month plak. Ko anak beranak ape crite? I miss u all =)

(beberapa minit kemudian)

Kakak: Sihat.. twin mkin pintar n nakal.. baby dh rembeten n gigi ats dh kuar 2 btg.. msh x nk botol..

(rembeten? apekah?)

Saya: Rembetan tu ape? So, qiqi msh fully b.feed la ek? Bp kg dh skrg? Nnti krm slm mak abah sume. I.A weekend nnti aku call.

(beberapa minit kemudian)

Kakak: Berdiri dengan sokongan pas2 grk plahan2..mcm nk bjalan.. ha, spai **** ****** aku.. 2 bln lps 9 kg.. pampes pn dh guna sz L.

Point saya sekarang bukanlah pada perbualan kami. Tapi, pada satu perkataan yang saya tak tahu maksudnya iaitu "rembetan". Saya tak pasti "rembeten" itu perkataan Bahasa Melayu atau Jawa. Yang pasti, tak ade vocabulary tu dalam kepala saya...menyedihkan!!

Baru beberapa hari lepas, saya berborak dengan housemate tentang penguasaan bahasa saya yang lemah. Tak kira la Bahasa Melayu, Inggeris ataupun Jawa. Sekurang-kurangnya, saya boleh bertutur dalam BM dan BI, tapi saya amatlah lemah dalam BJ. Selalunya, saya boleh faham perbualan dalam Bahasa Jawa (melainkan Jawa pekat), tapi saya langsung tak produktif dalam bahasa tersebut. Saya boleh membina beberapa ayat tapi tak mampu berkomunikasi dengan baik dalam bahasa tersebut. Sedih kan. Rasa sayang kalau bahasa tu makin lama makin hilang dalam diri saya. Emm...saya rasa saya patut buat analisa kenapa perkara ni boleh terjadi pada seorang individu yang punya kedua ibu bapa berbangsa Jawa dan tinggal di kampung yang hampir 80% berketurunan Jawa...hehe

Salam~